voorkant van het kazuifel van Stalpaert van der Wiele 
achterkant van het kazuifel van Stalpaert van der Wiele
Een bijzonder erfstuk in Delft is het kazuifel van Jan Baptist Stalpaert van der Wiele (1579 – 1630). Het kazuifel is bijzonder, omdat vaststaat dat het aan hem toebehoorde en het zo de parochie op een bijzondere manier met haar geschiedenis verbindt.
Stalpaert van der Wiele was priester en dichter. Na zijn studie in Rome en Leuven werkte hij als zielzorger aan het Bagijnhof in Delft. Stalpaert was priester in de tijd dat het katholicisme verboden was en hij wist voor elkaar te krijgen dat katholieken van Delft eerst op de zolder van een brouwerij (De Verkeerde Weerelt) en later aan het Bagijnhof weer vaste huisvesting kregen, zij het wel verscholen.
Op de plaats waar hij woonde en werkte kerkt de parochie nog altijd. Veel bezoekers van de kerk zijn erg onder de indruk als zij het kazuifel van zijdedamast met gouddraad en glasparels te zien krijgen. Er wordt ook vaak naar gevraagd. Stalpaert probeerde het katholieke geloof levend te houden in een tijd dat de kerk in zwaar weer verkeerde. Ook wij aan het Bagijnhof van nu willen mensen laten kennismaken met de waarde en schoonheid van het (oud-) katholiek geloven. Ook dat verbindt ons met Stalpaert en zijn boodschap.
(Het model van dergelijke kazuifels noemen we nu ‘vioolkist’. Door het vele gouddraad, het massieve borduurwerk en de zware stoffen is het een gewichtige zaak om het te dragen.)